ఆరింటికి "ఆకాశవాణి విశాఖపట్నం కేంద్రం.." అనగానే లేచి కూచునేవాళ్ళం. గబగబా దంతధావనం కానిచ్చేసి కాసిన్ని పాలు తాగేసి హోమ్ వర్కేఁవైనా వుంటే కానిచ్చేసి కాలకృత్యాలు తీర్చుకునేటప్పటికి పుష్పాంజలి మొదలయ్యేది.
సోమవారంనాడు భూకైలాస్, భక్త కన్నప్ప పాటలు, మంగళవారం సూపర్‌మేన్ లో "శ్రీ ఆంజనేయా ప్రసన్నాంజనేయా" అన్నపాటో, కలియుగ రావణాసురుడు సినిమాలో "నమో నమో హనుమంతా" అన్నపాటో...ఇలా ముందుగానే మాకు తెలిసిపోతూ వుండేది ఏంవినబోతున్నామో!
స్కూలునించి మధ్యాహ్నం భోజనానికి వస్తే "ఆకాశవాణి! ఈవార్తలు ఇంతటితో సమాప్తం!" అంటూ కందుకూరి సూర్యనారాయణో, అద్దంకి మన్నారో, పార్వతీ ప్రసాదో..ఎవరో ఒకరు పలకరించేవారు. "అన్నాలకి లేవండి! మళ్ళా ఆలస్యఁవైందంటారు!" అని అమ్మ తరుముతోంటే గబగబా తింటూ కార్మికుల కార్యక్రమం వినేవాళ్ళం.
చిన్నక్క, ఏకాంబరం కలిసి కార్మికుల కోసం ప్రభుత్వ పథకాలు, వారి హక్కులు, బాధ్యతలు తెలియజేస్తూ మధ్యమధ్యలో అప్పుడప్పుడు చిత్రగీతాలు ప్రసారం చేసేవారు. సరిగ్గా ఒంటిగంటా పదినిమిషాలవ్వగానే పసిడిపంటలు మొదలయ్యేది. అంతే! పరుగోపరుగు. నడిచి స్కూలుకెళ్ళడానికి ఇరవై నిమిషాలు పట్టేది.
ఎప్పుడైనా సెలవురోజు ఇంట్లోవుంటే పసిడిపంటలవ్వగానే ప్రాంతీయ వార్తలు చదివేవారు ప్రయాగ రామకృష్ణ, తిరుమలశెట్టి శ్రీరాములు....వీళ్ళంతా! అవవ్వగానే "మనోరంజని! మీరు కోరిన మధురగీతాలు వింటారు!" అని మీనాక్షో, ఏవియస్ రామారావో అనగానే ఇంట్లో అందరం సంబరపడిపోయేవాళ్ళం. ఆ అరగంటా ఎటువంటి ప్రకటనలు లేకుండా మంచిమంచి పాటలన్నీ వేసేవారు. అవన్నీ చెవులు రిక్కించిమరీ వినేవాళ్ళం.
రెండవ్వగానే ఇంగ్లీషులో వార్తలు..ఢిల్లీనించి ప్రసారమయ్యేవి. ఆ ఇంగ్లీషు వింటూ ఏ పదాన్ని ఎలా పలకాలో, స్పష్టమైన ఇంగ్లీషు ఎలా మాట్లాడాలో నేర్చుకునేవాళ్ళం.
ఇప్పుడు వాట్సప్పుల్లోను, ఫేస్ బుక్కుల్లోను కనబడే ' హ్మ్......., లోల్....., ఆర్వోఎఫ్ఫెల్....., కె..కె...(ఓకే ఓకే కొచ్చిన తిప్పలు)..ఇవన్నీ చదువుతోంటే నవ్వు, అసహ్యం, భయం....ఈమూడురకాల భావాలు ఒకేసారి కలుగుతున్నాయి.
నిన్నొకటి చూసాను. 'డబ్ల్యూ సి' అని రాస్తున్నారు. చాలాచోట్ల చూసాక అడిగితే అది 'వెల్ కమ్' అని చెప్పారు మా వంశోద్ధారకులు. నా సందేహమేంటంటే వీళ్ళు కొన్నాళ్ళకి వెల్ కమ్ స్పెల్లింగు మర్చిపోతారేమోనని!
సర్సరే! రేడియోలో వున్నాంకదా! ఇక ఆదివారాలు సాయంత్రం నాటికలు, నాటకాలు ప్రసారం చేసేవారు. వి.వి.కనకదుర్గ, నండూరి సుబ్బారావు, ఏబియస్ రామారావు, పాండురంగ విఠల్... వీరందరూ ఎక్కువగా వినబడేవారు. వాళ్ళ గొంతు వింటోంటే మంత్రముగ్ధులమైపోయేవాళ్ళం. అచ్చమైన, స్వచ్ఛమైన తెలుగు, ఉచ్చారణలో ఎట్టి పొల్లూలేని ఆ భాష వింటే చాలు మనకి ఎంత ప్రయత్నించినా వక్రభాష రాదు.
ఇప్పుడు మన యాంకర్లు, టీవీ డబ్బింగ్ ఆర్టిస్టులు, దుష్టచతుష్టయపు హీరోలు...వీరందరూ మాట్లాడుతున్న భాష వినికూడా మనం బ్రతికున్నామంటే ఏదో బలమైన కారణం, మనవల్ల ఈ సమాజానికి జరగాల్సిన మంచి వుండివుంటాయి 😜
ఇక రాత్రిపూట చిత్రలహరి, మధురిమ అంటూ పాటలవీ వేస్తుండేవారు. అన్నీ అయ్యాక రాత్రి ఢిల్లీనుంచి శాస్త్రీయ సంగీత కార్యక్రమం వెలువడేది. ఉద్దండులైన కళాకారులందరూ వినిపించే ఆ స్వరవిన్యాసాన్ని ఆలకించిన మాజన్మలు ధన్యం.
రేడియో ఒక ప్రసారసాధనంలానో, పాటలపెట్టెలానో కాకుండా మాకు భాషమీద మంచి పట్టును తెచ్చిపెట్టిన యంత్రంలా మేమందరం ఇప్పటికీ గుర్తుంచుకుంటాం.
ఉండడానికి వేలాది ఛానల్స్ వున్నాయిప్పుడు. పార్టీ ప్రచారాలు, డప్పులు, ర్యాంకుల రాద్ధాంతాలతో కొందరు, 'జంక్షన్లో నా ఫంక్షన్ పెడితే పిల్లో బోర్ల పడతవె పిల్లో' అన్నపాటకి అత్తాకోడళ్ళు ఇద్దరిచేతా సిగ్గులేని డ్యాన్సులు చేయించే వెధవాయిలు కొందరు...! ఇక సినిమాలైతే ఐనాక్సువాడు పద్దెనిమిదేళ్ళు నిండనివాళ్ళకి చూపించని సినిమాలన్నీ టీవీలో యధేచ్ఛగా చూసెయ్యచ్చు.
గొంగట్లో తింటూ వెంట్రుకలేరుకోడమంటే ఇదేనేమో?!
..............జగదీష్ కొచ్చెర్లకోట
nenoo redio mida rrasanukanee mi matter matram kopy cheyyaledu sir redio mida nadee same feeling jivitam lo nirudu kurisina hima samoohallo akasavani kooa okati thanks
ReplyDeleteసూపర్ సర్.నిజంగా ఆకాశవాణి కార్యక్రమాలన్నీ సూపర్.అక్కడ లింగ సమస్య కానీ స్పెల్లింగ్ సమస్య కానీ ఎప్పుడూ వినబడలేదు.చాలా గొప్ప కార్యక్రమాలు.ఆదివారం నాటకం,మంగళ వారం నహాస్య నాటిక కోసం చకోర పక్షల్లా ఎదురు చూసేవాళ్ళం.నేను మాత్రం ఈ ఎపిసోడ్ ని ఇదే చూడడం.చాలాచాలా అభినందనలు.ఇప్పుడు ఆకాశవాణి ఆకాశంలోకెళిపోయింది.భూతలవాసులకు రోతై పోడంతో.ఈ ఆకాశవాణి సుమారు 15 సం.లు నన్ను కూడా పోషించింది.అన్నం పెట్టిన వారిని మరువకూడదంటారు.అభినందనలు మీకు.
ReplyDeleteహ హ హా నిఖార్సయిన నిజాలు చెప్పారండి ధన్యవాదాలు
ReplyDeleteTime maintain cheyataniki radio chakkaga upayogapadedi. Enni alaram lu unna waste. Nanduri Subbarao gari "charu tulasi dala rama' .... Ganapathi enni sarlu vachina vine vallam. E paata e time lo vastundo telusukuni vine vallam. Chaala baaga gnapakam chesaru
ReplyDeleteయధావిధిగా అద్భుతమైన కథనం. మీకు మాత్రమే స్వంతమైన శైలి.. థన్యవాదాలు.. నమస్కారం .. డాక్టర్ సాబ్..
ReplyDeleteఎంతబాందో. ఈ సారి దూరదర్శన్ గురించి చెప్పాలి మరి.
ReplyDeleteఆహా... నిజానికి చాలా పేర్లు ఇప్పుడు చదువుతుంటే గుర్తొస్తున్నాయి. నెనుమాత్రం సంస్కృత వార్తలు తప్పకుండా వినేవాడిని.... 6 నుండి 10 వరకు మాకు సంస్కృతం ఉండేది... ఇయం ఆకాశవాణి, సంప్రతి వార్తాహ శ్రూయన్తం ప్రవాచకహా బల దేవానంద సాగరహ... ఎంతో ఇష్టమైన ప్రోగ్రామ్...
ReplyDeleteఇక పోస్ట్ గురించీ, మీగురించీ.....
నేను మీ ఊసేత్తితే అడగండి...
బాగుంది కానీ రేడియో సిలోన్ మీనాక్షి పొన్నదురై, ఆదివారం బాలానందం,సంక్షిప్త శబ్దచిత్రం మాట మరచినట్లున్నారు.
ReplyDeleteABINANDHANULU. DOCTORgaru..maddhuramaina..memories..guruthuchesinandhuku..
ReplyDeleteWonderful life in those days. Radio has given life to us including BBC,VOA,RADIO AUSTRALIA. listening live cricket is fastinating. Wonddrful and lovely memories of Radio.
ReplyDeleteబాలల కార్యక్రమం శనివారం ఉండేది . పెంకిబావ కొంటెమరదలు ఎంతబావుండేదో
ReplyDeleteఉషశ్రీ ధర్మసందేహాలు , భారతం ప్రవచనం , విఠల్ శారదాశ్రీనివాసన్ జంటగా నటించిన ఆదివారం మూడింటి నాటకం
సంస్కృత పాఠం , చిత్తరంజన్ పాటనేర్చుకుందాం , సిలోన్ బినాకాగీత్మాల , ఉదయం మన్చాహేగీత్ అబ్బో అవన్నీ గుర్తొచ్చి మనసు గంతులేసింది.
మీకన్నా సుమారు రెండు దశకాలుపైగా రేడియోతో అనుబంధంమరి . ధన్యవాదాలు . మరలిరావు ఆ రోజులు .
హమ్మయ్యా! ఇప్పుడు సంతోషంగా వుంది. ఇక ఎవరూ కాపి చెయ్యడానికి వీలు లేదు. ఇక ధైర్యంగా వ్రాసుకోవచ్చు.
ReplyDeleteమా వూళ్ళో పంచాయతీ రేడియోనే గతి. అది వినటానికి సాయంకాలం అందరూ సెంటర్ కి వచ్చేవారు. గ్రామస్తుల కార్యక్రమం తరువాత వార్తలు. ఇంట్లో రేడియో ఉన్నదంటే, వాళ్ళు వూర్లో చాలా గొప్ప వాళ్ళన్న మాట. ప్రోద్దున రేడియో స్టేషన్ ఆరంభం అంటే ప్రసారం మొదలు పెట్టక ముందే వచ్చే మ్యూజిక్ తో మొదలు పెడితే రాత్రి "సెలవు" అని చెప్పేదాకా వింటూ వుండాల్సినదే. పక్షం పక్షం వచ్చే "ఆకాశవాణి" పత్రిక ఆలస్యమైన సహించేది లేదు. అందులో మంచి మంచి రచనలు కూడా ఉండేవి. ఆరోజులే వేరు. అంత పెద్ద రేడియో, బాటరీ, క్రమేనా ఎంత చిన్నవయినాయో చూస్తుంటే ఆశ్చర్యం వెయ్యక మానదు.
చిన్నదవుతున్న కొద్దీ ప్రతి చేతిలో ప్రత్యక్షమవటం, స్టేషన్లు పెరగటం, నాణ్యత తగ్గటం - ఇలా కాలక్రమేనా చాలా మార్పులు సంభవించినాయి.
తాజా తాజా జ్ఞాపకాలు....
ReplyDeleteధన్యవాదాలు మళ్లీ పాత ఠేడియో ఠోజులు గుర్తు చేశారు. నా చిన్నప్పుడు ఠేడియో లో పాడాలని తెగ ఉబలాట పడిపోయి ఉత్తరం ఠాశా.వాళ్లు పది పేజీల అప్లికేషన్ వంపారు.కొసమెరుపు...కనీసం మూడేళ్ల సంగీత శిక్షణ ఉండాలిట.తెలుగు శ్రోతలు చాలా అదృష్టవంతులన్నమాట.
ReplyDeleteగంట సేపు చూపిస్తున్న వార్తలు, పదిహేను నిముషాలులో చదివేవారు। తప్పులు, తడబాటు లేకుండా।
ReplyDelete