నెలనెలా...
చంద్రుణ్ణోసారి పలకరించడం..
చల్లదనానికి పులకరించడం..
అంబరాన సంబరాలు చేసుకునే అందాల నెలరాజుకి నాదైన భావావేశంతో జత బట్టలు పెట్టడం...అలవాటుగా మారిపోయింది.
కానీ నిన్న మాఘపూర్ణిమ సందర్భాన సముద్రమంత ఉత్సాహంతో ఏదేదో రాసేద్దామని కూచున్నా!
ఇంతలో...
తీరంచేరకుండానే అల విరిగిపోయినట్టూ
తీయగాసాగుతున్న కల కరిగిపోయినట్టూ
హాస్పిటల్నుంచి ఫోను.
శస్త్రచికిత్స అత్యవసరం
శరవేగంతో రావోయి నేస్తం
శ్రమనుకోకు..ఇది అగత్యం...
ఇదీ సారాంశం.
చిందులేసే మనసుని చిలక్కొయ్యకు తగిలించాను
శక్తికూడదీసుకుని శరీరాన్ని శకటంలోకి తరలించాను
అడ్డంగా తిరిగిన బిడ్డ. ఆపసోపాల్లో ఆడబిడ్డ.
అష్టకష్టాలూపడి తీసేశాం. తీరాచూస్తే కొనవూపిరితో కొట్టుకుంటున్న చిన్నారిప్రాణం మా అందరి మొహాల్లో చిరునవ్వుని మాయం చేసేసింది.
అవసరమైన సాయమందించి ఆగిపోతున్న చిట్టిగుండెను మళ్ళీ లయబద్ధం చేశాం. పదినిమిషాలపాటు పాటుపడితే చుక్కలాంటి చిన్నది గుక్కపట్టి ఏడుపు మొదలెట్టింది.
"ఈ ఏడుపేదో ముందే ఏడవొచ్చుగా?" అని ముద్దుగా విసుక్కుని, ముద్దొచ్చే బుగ్గల్ని ప్రేమగా పిసుక్కుని నవనవలాడే నవలావణ్యాన్ని అమ్మమ్మచేతిలో పెట్టేశాం.
ప్రభుత్వంవారు నవజాత శిశువులకోసం ఉచితంగా ఇచ్చే పువ్వుల పక్కలో అప్పుడే చెట్టునించి తెంపుకొచ్చిన గులాబీమొగ్గలావుంది గుంటది.
ఆకళ్ళు కుంకుడుగింజల్లా నిగనిగలాడుతున్నాయి
దూరాన వెలిగే దీపాన్ని దీక్షగా చూస్తున్నాయి
ఆ చిట్టిపెదాలు కమలాతొనల్లా మెరుస్తున్నాయి
అంతకంటే ఎక్కువసేపు చూస్తే నాదిష్టే తగులుతుందని అర్ధరాత్రి ఒంటిగంటకి కార్లో కూలబడ్డాను.
మూడులాంతర్ల దగ్గర మసీదెందుకో మరింత తెల్లగా మెరుస్తోంది. వెన్నెల పడినచోటంతా జలతారులా తారురోడ్డు మత్తుగా పడుంది. నిర్మానుష్యంలో నిర్మలత్వం వుంటుంది. ఇంత వెలుగుకీ ఆయనే కారణం. ఒకసారి దర్శనం చేసుకుందామని కారుని అలా పక్కకి ఆపి ఆకాశంవైపు చూస్తే...
నిగనిగలాడే చూపులతో ఇందాక పుట్టినపిల్ల... చందమామకి బదులుగా!
అమృతంకోసం చిలుకుతోంటే బయటపడ్డ చందమామకంటే నేను అమృతాన్నందిస్తే బతికి బయటపడ్డ ఆ చిట్టి చందమామే అందంగా కనబడుతోంది!
మానవ సేవలో మహాత్మ్యమా?
మనసైన పనిలో మమకారమా?
మాతృత్వంలోని మాధుర్యమా?
ఈ మాఘపౌర్ణమికి ఆనంద'సాగర స్నానం' చేసినట్టే వుంది మనసంతా!
శుభాకాంక్షలు!
............జగదీష్ కొచ్చెర్లకోట
ఎక్కడెక్కడ అని వెదికితే తెలిసింది మీరిక్కడున్నారని.... సూపర్బ్ పోస్ట్ సర్
ReplyDeleteమీ హస్తవాసి తగిలిన ఆడబిడ్డ అంబరాన చంద్రమైంది...
విష్ణుప్రియ