కేసేదైనా వుంటే సరే! లేకపోతే తెల్లారే లేవడమనేది కల్ల. బద్ధకం పుట్టిన నక్షత్రంలోనే పుట్టుంటాను. అందునా అబ్దుల్ కలాంగారంటే అభిమానమొకటుండడం మూలాన 'కలలు కనడం మానకూడద'ని తెల్లారగట్ట పడుకోవడం, ఆరకంగా ఐసిఐసిఐ బేంకు సాయంలేకుండానే వాటిని సాకారం చేసుకునే ప్రయత్నం చెయ్యడం అలవాటైపోయాయి.
".....సూర్యోదయందాటి నిద్రించువాడు జన్మరాహిత్యంలేక బాధలుపడతాడు!" టీవీలో ఠీవిగా కూర్చుని ప్రవచిస్తున్న ఓస్వామీజీ మాటలకి ఉలిక్కిపడి లేచాను. ఈజన్మ ఇలా వెలిగిపోతోంది...ఇక మరో ఆరుజన్మలు కూడానా?
'అమ్మో ఎనిమిదీ!' అనుకుంటూ లేచి గబగబా ఫేస్బుక్కూ, వాట్సప్పూ చూసుకుని, ఆతరవాత అరచేతిలో 'శ్రీరామ' చుట్టుకుని, మంచం దిగాను.
హాల్లోకెళ్ళి పేపరు తీసాను. అదేంటో తాజావార్తలన్నీ పాచిమొహంతోనే చదవాలనిపిస్తుంది. ఎన్నో విషయాల్లో కాంప్రమైజైన మేమిద్దరం ఈవిషయంలోమాత్రం ఇంకా పాకిస్తాన్, హిందుస్తానే! వాళ్ళ మేప్ లో కాశ్మీర్ని చూస్తే వచ్చేంత కోపమొస్తుంది మావిడకి నాచేతిలో పేపర్ చూస్తే!
బస్సూలారీ ఢీ,
ఓటుకు నోటు రూఢీ,
రాష్ట్రమంతా వేడి,
విదేశాల్లో మోడీ!
గొడ్డుమాంసం తిన్నాడని దాడి!
హేఁవిటో...దేశాన్ని దోచుకుతిన్న బ్రీఫ్ కేసుల్ని వదిలేసి బీఫ్ కేసుల్ని పట్టుకు వేలాడుతున్నారు.
లోకల్ ఎడిషన్లో ఏముందో? "అధికారముందికదా అని మాపై 'కక్ష్య' సాధింపు చర్యలు😢! #*?చేపడుతున్న ఎమ్మెల్యేని బర్తరఫ్ చెయ్యాలి."
కక్ష్యేమిట్రా! నీయ....వద్దులే! బూతులొచ్చేస్తున్నాయి.
సినిమా పేజీమొత్తం నిలువుగా చిన్న నిక్కరేసుకుని జాన్సన్ బేబీలా నిలబడ్డ అమీ జాక్సననే అమ్మిని తిట్టుకుని, పిల్లలు చూడకుండా ఆపేజీని దాచేసి, ఆ పేపరాయన గురించి 'ఎంతటి రసికుడవో తెలిసెరా!' అని పాడుకుంటూ బాత్రూంలో దూరాను.
మన జీవితంతో ఎంతలా ముడిపడివుంటుందో....పొద్దున్న లేచింది మొదలు...బ్రష్షు, పేస్టు, సబ్బు దగ్గర్నుంచి షాంపూ, పౌడర్, బనియన్ దాకా! కారూ, దాని టైరూ దగ్గర్నుంచి ఉప్పూ ఉప్మారవ్వదాకా!.....
ఏంటనుకుంటున్నారు? టాటా కంపెనీయండి బాబూ! వాడిదీ యాపారఁవంటే! మన్లాక్కాదు. తినేవీ తాగేవే కాదు..తొడుక్కునేవీ కడుక్కునేవీ కూడా తయారుచేసేస్తాడు. సిగరెట్లూ, కేన్సర్ మందులూ కూడా తయారుచేసే తెలివి వాడిది...... 'మందూ' మజ్జిగా ఒకడే ఇచ్చినట్టు!
సరేసరే...టాటాగురించి ఆలోచిస్తూ మావిడకి టాటాచెప్పకుండా వచ్చేసానన్న విషయం మర్చిపోయాను.
'మాతాశిశు సంక్షేమ ఆసుపత్రి'.... కొత్తగా పెట్టిన బోర్డు మెరుస్తోంది. బండెక్కడ పెట్టాలి.....? పోర్టికోలో పెడితే లైట్లూ, బ్లింకర్లూ, హారన్లూ ఆరారా వేయించుకోవాల్సొస్తోంది. చెట్టుకింద పెడితే...? మొన్నెవరో ఒకావిడ రెండేళ్ళపిల్లకి నాబండిమీద కూర్చోబెట్టి అన్నం పెడుతోంది. ఆవిణ్ణి నాలుగు దులిపి, అదంతా దులుపుకుని రావల్సొచ్చింది. మాతాశిశు సంక్షేమమే తప్ప మాసంక్షేమం పట్టదెవరికీ!
"సర్! పార్కింగ్ లేదని పదేళ్ళుగా చెప్తున్నా ఫలితం లేద్సార్" అనంటే
"పేషెంట్కి ఏదేనడ్గండి! ఇస్తం. మీకూ ఫెస్లిటీ అడ్గొద్దు" అన్న మంత్రిగారి మాటలు......మాచెవులు రింగుమని మారుమ్రోగేదాక తలుచుకుంటూనేవుంటాం!
"గుడ్మార్నింగ్సార్! ఇవాళేటి..ఎర్లీగా వచ్చీసారు?" ఒక సిస్టర్ ఆత్మీయత!
"నమస్తె బాఁవూ!" ఒక దోభీ విధేయత!
ఎలాగయినా జాబ్ జంట్స్ లక్షణమని...వూరికే అన్నారా?
నాకైతే వూరికే అన్నారనే అనిపిస్తుంది మాహాస్పటల్లో అడుగెట్టగానే!
'అంతా ఆడమయం' అంటూ రామదాసులా పాడుకుంటూ నాతలపుల్లోంచి బయటపడి, నారూమ్ తలుపుల్లోంచి లోపలికెళ్ళాను.
ఏమున్నది గర్వకారణం?
మారూము దృశ్యం సైతం నరపీడన పరాయణత్వం
ఇరుగ్గావున్న డెస్కూ
మురిగ్గావున్న ఫ్లాస్కు!
అరిటాకుల్లా చిరిగిపోయిన ఆకుపచ్చ బట్టలు,
తమలపాకుల్లా అరిగిపోయిన హవాయి చెప్పులు....!
అంతవరకే నేను! అవేసుకోగానే నారూపం, నామనస్సు, నాభాష, నాటెంపర్మెంటు, టెంపరేచరు....అన్నీ మారిపోతాయి!
ఇప్పుడు నేనో కొత్త నేను!
ఆపరేషన్లవుతున్నంతసేపూ ఆ పరేషాన్లేవీ గుర్తుకురావు.
నిరంతరం "నిరంతరమూ వసంతములే" అంటూ బ్లూటూత్ స్పీకర్లో ఇళయరాజా మోగుతూవుంటాడు.
తిరగని ఫేను, దొరకని వెయినూ కామను.
పల్సాక్సీమీటర్ అలారాలు, పదకొండింటికి ఫలారాలు,
లేడీ డాక్టర్లతో వాడిగా భేటీ, మళ్ళీ వాళ్ళతోనే వేడిగా టీ!
అలుపెరుగని శ్రామికుల్లా, అణిగివున్న కార్మికుల్లా అందరంకలిసి ఎందరికో శస్త్రచికిత్సలు చేసేస్తుంటాం!
మత్తివ్వడం వెన్నతోపెట్టిన విద్యకాకపోయినా లక్షలాదిమందికి నెప్పంటే తెలీకుండా పదిహేడేళ్ళుగా పురుళ్ళుపోసాం!
అనేకమంది చిన్నారుల చిట్టిప్రాణాలు గాల్లోకలిసిపోకుండా ఎల్లైసీ సింబల్లా చేతులడ్డం పెట్టాం!
జన్మనిచ్చామని కొందరంటే జనాభా పెంచుతున్నామనేవాళ్ళూ వున్నారు!
జీతంలేకపోతే జీవితంలేదు....
ఉద్వేగంలేని ఉద్యోగమూలేదు!
...........జగదీష్ కొచ్చెర్లకోట
0 comments:
Post a Comment